I. Ambicje (próżna chwała) niszczą relację z innymi ludźmi, powodują podziały i trudności w Kościele.
1. Kol 2,20-23
Jaki może być powód rygoryzmu czyli postawy „co nie dozwolone, to zakazane”?
2. Gal 5,26; 6,1-3: Nie szukajmy próżnej chwały, jedni drugich drażniąc i wzajemnie sobie zazdroszcząc. Bracia, a gdyby komu przydarzył się jaki upadek, wy, którzy pozostajecie pod działaniem Ducha, w duchu łagodności sprowadźcie takiego na właściwą drogę. Bacz jednak, abyś i ty nie uległ pokusie. Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełniajcie prawo Chrystusowe.
Flp 2,2-3: dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie.
3. 2Kor 4,6-7 Albowiem Bóg, Ten, który rozkazał ciemnościom, by zajaśniały światłem, zabłysnął w naszych sercach, by olśnić nas jasnością poznania chwały Bożej na obliczu Chrystusa. Przechowujemy zaś ten skarb w naczyniach glinianych, aby z Boga była owa przeogromna moc, a nie z nas.
2Tm 4,10 Demas bowiem mię opuścił umiłowawszy ten świat i podążył do Tesaloniki, Krescens do Galacji, Tytus do Dalmacji. (dla kontekstu: Flm 1, 23 Pozdrawia cię Epafras, mój współwięzień w Chrystusie, 24 (oraz) Marek, Arystarch, Demas, Łukasz - moi współpracownicy.)
II. Ambicje i umiłowanie łatwego życia zaciemniają poznanie spraw Bożych oraz uniemożliwiają chodzenie za Bogiem.
1. 1Tm 4,1-3
2. 2Tm 3,1-8
III. Co może nas chronić przed zgubnymi ambicjami i umiłowaniem przyjemności?
1. 1P 1,5-6.13-15 (wiara i zaufanie Bogu + „przepasanie swojego umysłu”)